posadzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sadzić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}posadzić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sadzać {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posadzić — dk VIa, posadzićdzę, posadzićdzisz, posadzićsadź, posadzićdził, posadzićdzony 1. «umieścić kogoś w pozycji siedzącej; pomóc, pozwolić usiąść; poprosić kogoś, aby usiadł» Posadzić sobie dziecko na kolanach. Posadzono ich obok siebie. Posadzić… … Słownik języka polskiego
posądzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. posądzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posądzić — → posądzać … Słownik języka polskiego
posądzać się – posądzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} posądzać nawzajem jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posądzali się o nieszczerość. Posądzili się o zdradę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sadzaćam, sadzaća, sadzaćają, sadzaćany {{/stl 8}}– posadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sadzaćdzę, sadzaćdzi, sadzaćsadź, sadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dosadzić — dk VIa, dosadzićdzę, dosadzićdzisz, dosadzićsadź, dosadzićdził, dosadzićdzony dosadzać ndk I, dosadzićam, dosadzićasz, dosadzićają, dosadzićaj, dosadzićał, dosadzićany 1. «posadzić (rośliny) do końca, do określonego miejsca, skończyć sadzenie»… … Słownik języka polskiego
posądzać — ndk I, posądzaćam, posądzaćasz, posądzaćają, posądzaćaj, posądzaćał, posądzaćany posądzić dk VIa, posądzaćdzę, posądzaćdzisz, posądzaćsądź, posądzaćdził, posądzaćdzony «podejrzewać kogoś o coś, zarzucać coś komuś, pomawiać kogoś o coś; sądzić,… … Słownik języka polskiego
sadzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, sadzićdzę, sadzićdzi, sadź, sadzićdzony {{/stl 8}}– posadzić,zasadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać do odpowiednio przygotowanego gruntu sadzonki roślin, tak aby rozwijały się dalej;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana … Słownik języka polskiego
pomówić — dk VIa, pomówićwię, pomówićwisz, pomówićmów, pomówićwił, pomówićwiony pomawiać ndk I, pomówićam, pomówićasz, pomówićają, pomówićaj, pomówićał, pomówićany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na rozmowie z kimś (zwykle w jakiejś sprawie, na określony… … Słownik języka polskiego
